Czy możemy pomóc naszym dzieciom stać się odpowiedzialnymi ludźmi, którzy potrafią działać samodzielnie? Ależ oczywiście, że tak, wystarczy tylko uwierzyć w ich możliwości i odrobinę je w tym wesprzeć.
Bardzo ważnym aspektem w rozwijaniu dziecięcej autonomii jest to, aby pozwalać dzieciom na dokonywanie swoich własnych wyborów. Jest to doskonały trening i cenna praktyka w podejmowaniu decyzji oraz wypowiadaniu własnego zdania i bronienia go. Jest to jednocześnie doskonała lekcja na radzenie sobie z niepowodzeniami oraz konsekwencjami naszych wyborów. Niezwykle istotne jest także, aby okazywać szacunek dla zmagań dzieci. Kiedy nasze wysiłki są docenione łatwiej nam zmierzyć się z kolejnym, trudniejszym zadaniem, nie inaczej jest w przypadku wyzwań stawianych przed dziećmi. Dla nas dorosłych wydaje się rzeczą prostą zawiązanie sznurowadła, jednak dla dziecka może to być trudne ćwiczenie koordynacji wzrokowo – ruchowej. Wielkiej cierpliwości i samozaparcia wymaga z kolei, ze strony dorosłych,aby nie śpieszyć z radą i gotowym rozwiązaniem problemu. Pośpiech nie jest tutaj dobrym doradcą. Dajmy szansę dzieciom na chwilę zastanowienia, a zaskoczą nas swoją kreatywnością i podejściem do problemu. W uzyskiwaniu samodzielności chodzi głównie o to,by nasze dzieci wiedziały, że nie są od nas całkowicie zależne. Dlatego można zachęcać je do korzystania z doświadczeń specjalistów, które mogą pomóc przy rozwiązywaniu trudności. Na bolący ząb najlepsza będzie porada i wizyta u dentysty. Uczmy dzieci samodzielności powierzając im obowiązki domowe dostosowane oczywiście do ich wieku i możliwości. Odpowiedzialność za różne czynności dnia codziennego nie tylko wzmacnia poczucie własnej wartości u dzieci, ale także przynosi poczucie zadowolenia z dobrze wykonanej pracy. Kiedy nauczymy się przekazywać dzieciom obowiązki, które do nich należą, cała rodzina poczuje radość z samodzielności wszystkich jej członków, nawet tych najmłodszych.
Zdobywanie przez dzieci samodzielności jest niezwykle ważnym aspektem procesu wychowawczego. Powinniśmy starać się dać naszym dzieciom miłość, wiedzę i doświadczenia, tak by pewnego dnia miały swoją własną wewnętrzna siłę i odwagę, by stać się w pełni odpowiedzialnymi, szczęśliwymi ludźmi.
Joanna Mamcarczyk – wychowawca grupy przedszkolnej
na podstawie „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały” A.Faber; E. Mazlish